Immenhof Lavendelhoning

De bijen verzamelen nectar op verschillende bloemen, voegen er enzymen aan toe en dampen de nectar in. Zo wordt het als “honing” opgeslagen in de cellen en afgedicht met een laagje was om bederf te voorkomen. Honing bestaat uit (direct opneembare) enkelvoudige suikers, zoals vruchtensuiker(fructose), druivensuiker(glucose) en meervoudige suikers. Verder uit een groot aantal waardevolle stoffen zoals enzymen, organische zuren, mineralen, bacterie remmende stoffen, vitaminen, (in mindere mate) hormonen, stuifmeelkorrels en aromatische stoffen. Deze laatste stoffen geven samen met de zuren de honing zijn karakteristieke geur en smaak. Honing is dus een waardevol mengsel van vele natuurlijke stoffen. Afhankelijk van de plant waarvan de nectar is gewonnen kun je verschillende honingsoorten onderscheiden. Ze hebben ieder hun eigen smaak, geur, kleur en consistentie(vloeibaarheid). Alle honing heeft een zeer gunstige invloed op de lever en het verwijderen van giftige stoffen uit het lichaam.

Let op! Zorg dat de pot altijd goed afgesloten is: honing is namelijk hygroscopisch(trekt vocht aan).

Doe de honing nooit in de hete thee of melk (eerst laten afkoelen tot lichaamstemperatuur). Alle honingsoorten bevatten enzymen welke lichaamsprocessen ondersteunen. Enzymen zijn eiwitten die temperatuurgevoelig zijn en gaan door warmte stuk. Verwarm de honing dan ook niet in de magnetron maar in een waterbad van 40 graden of op een viltje op de radiator.

Voor direct gebruik kan de honing het beste in het keukenkastje gezet worden, daar bij lagere temperaturen de honing sneller kristalliseert. Dit is een volkomen natuurlijk proces. De imker zal er in de regel voor zorgen dat de honing niet hard uitkristalliseert; rij roert enkele malen door de zich vormende kristallen. Hierdoor worden deze klein en ontstaat een crème. Bewaren van de honing kan het best op een koele en donkere plek.